حریم دل

«یقین که چشم من این روزها نابیناست

^{وگرنه شمس هم پسِ ابرها پیداست»..}

 ^{دلم برای خورشیدی تنگ شده که هر روز روشنایی اش تا اندرونی دلم نفوذ دارد اما خار و خاشاک دنیایی چشمانم را گرفته و توان باز کردنش ندارم..} 

 ^{کاش این خورشید عالم تاب با آن نور هویدایش چنان بسوزاند هر خار و خاشاکی را که خاکسترش هم درمان چشمهای به تاریکی نشسته ای باشد که نور خورشید را انکار میکنند..}

  ^{اما اینقدر به نور خورشید عادت کرده ایم که فراموشمان شده خورشیدی هست.. اینقدر از همین نور خورشید بهره برده ابم که فراموشمان شده اگر دستمان به خود خورشید برسد «ید بیضا» میشود.}

 ^{الهی از ما خواهش و التماسی و از تو نگاهی از سر فضل و رحمت… میخواهیم از تو « مصباح هدایت» و «صراط مستقیم» تا ما را از هر ظلمتی برهاند و به دریای نورانی معرفتت برساند.. چرا که ما یقین داریم « الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور».}